وقتي حرفي براي گفتن نداريد هميشه اينطوري تهمت ميزنيد!؟ ظاهرا وقتي حرفي براي گفتن نداريد اين عکس العمل ها طبيعي است و بافته هاي ذهني خودتان را به بنده نسبت مي دهيد (چه در نظر قبلي و چه در اين نظر) بنده خيلي ساده عرض کردم که شما متني که بنده نوشتم را نقد کنيد نه برداشت شخصي همراه با توهمات خود از متن بنده را. اگر چيزي بنده نوشته ام و ايرادي دارد دقيقاً با اشاره به آن قسمت ايراددار و با دليل محکم بفرماييد که فلان جاي حرف بنده فلان اشکال را به فلان دليل دارد. بنده هم با کمال ميل خواهم پذيرفت. در اين صورت نه گرفتار توهمات و تهمت به بنده خواهيد شد و هم گفتگو مثمر ثمر خواهد بود.