در نهی از منکر ابزار تحقیر که باید دست ما باشه طرف مقابل به خوبی داره ازش استفاده میکنه و البته در جهت نهی از معروف و همچنین تحقیر شخص و عمل و فکر با هم دیگه و چون اهل خودسازی هم نیستند و حسادت در وجودشان هست تحقیر شخص به مراتب بیشتر از تحقیر عمل و فکر هست.

ولی بسیاری از افراد مدعی دین و مذهب مرتبه اول نهی از منکر که تحقیر کار و فکر منکر و زشت و کثیف و پلید با نگاه و حالت چهره و ...وظیفه واجبشان و بالاترین وظیفه است رها کرده و با انفعال و سستی هم باعث پیشرفت باطل و هم باعث آسیب دیدن روحی و روانی و ... خودشان می‌شوند. چرا که کسی که در مقابل باطل عقب نشینی کند بیشتر از کسی که به باطل حمله کند صدمه می بیند.

«مقصر در روابط غیر شرعی1 زن و مرد کیست!؟»

قطعا هر دو مقصر هستند ولی جز مردان ناسالم رابطه زن و مرد با زن شروع میشه. یعنی تا زن تمایل به ارتباط نداشته باشد (کم یا زیاد) مرد سالم تمایلی به رابطه با آن خانم نخواهد داشت. چه در روابط شرعی و سالم و چه در روابط غیرشرعی و ناسالم.

به علاوه یک مرد طبیعی و سالم نباید از دیدن جلوه‌گری و جذابیت‌های یک خانم هیچ حسی بهش دست نده. چنین مردی بیماره. در اسلام هم گفته نشده که مرد خوب اونه که رابطه با نامحرم براش عادی باشه و نامحرم براش مثل خواهر باشه؛ بلکه در اسلام تاکید فراوانی بر ارتباط خیلی کم و در حد ضرورت بر نامحرم شده است که زمینه برای جذب فراهم نشه. و به همین دلیل است که مقاومت مرد در مقابل جذابیت‌ها و جلوه‌گری‌های زنان امتیاز بسیار بزرگی برای مرد شمرده شده است. اما اگر یک خانم هم حجاب پوشش داشته باشد و هم حجاب رفتار داشته باشد و هم حجاب گفتار داشته باشد و به هیچ وجه جلوه‌گری و خودنمایی نکند جز مردان مریض جذب او نخواهند شد.

به همین دلیل است که در اسلام تاکید بسیار زیادی بر پوشش و حجاب زنان شده است. چرا که اگر زن در جامعه‌ای سالم بماند آن جامعه سالم خواهد بود و اگر زن به فساد و گناه کشیده شود آن جامعه به فساد کشیده خواهد شد.

1. مقصود از روابط غیر شرعی بین زن و مرد فقط روابط خاصی نیست بلکه حتی یک نگاه مشکوک به لذت به نامحرم هم غیرشرعی است.

اگر یک بچه سه ساله به شما بدترین توهین‌ها و فحش‌ها را بدهد چقدر ناراحت خواهید شد!؟ قطعا اگر ناراحت هم شوید این ناراحتی خیلی زیاد نخواهد بود. اما اگر یک شخص 40 ساله به شما فحاشی و توهین کند چقدر ناراحت می‌شوید؟ احتمالا زیاد. حتی ممکن است کار به دعوا و ... بکشد. چرا چنین است؟ اینجا یک اشتباه است که باید برطرف شود. اشتباه ما اینجاست که خیال می‌کنیم که با بالا رفتن سن، عقل همه انسان‌ها رشد می‌کند در حالی که کسی که رفتارهایش عاقلانه نیست نشان دهنده این است که عقل او رشد کافی نداشته است. پس اگر ما این اشتباه را نکنیم و عقل هر کس را با سن او نسنجیم بلکه با رفتار و گفتار و ... او بسنجیم زندگی آرام و بانشاطی خواهیم داشت. البته انسان از اینکه کسی رفتار زشتی انجام دهد و عقلش به اندازه سنش رشد نکند ناراحت می‌شود و ناراحتی از هر کار زشتی صحیح و پسندیده است و اگر این ناراحتی نبود انسان انگیزه‌ای برای امر به معروف و نهی از منکر و اصلاح خودش و جامعه نداشت ولی ناراحتی هم مانند هر کار و حس دیگری اندازه‌ای دارد که اگر بیشتر یا کمتر از آن باشد خوب و پسندیده نیست. پس برای داشتن زندگی بانشاط یکی از مهمترین عوامل، اصلاح نوع نگاه ما به دیگران است. اینکه الزاما با رشد سن و جسم، عقل افراد هم رشد پیدا نمی‌کند.