خدا نکند برای دنیای دیگران برای خودمان جهنم بخریم
متاسفانه برخوردهای از روی کینه و تشفی خاطر و احساسات و هیجانات و بدون در نظر گرفتن عواقب آنها به صورت فراوان از طرف خود نامزدهای ریاست جمهوری و به طریق اولی حامیانشان پیگیری میشود. در حالی که تندترین انتقادات را میتوان در قالب زیبا و همراه با نرمش بیان کرد. اتفاقا چنین انتقاداتی حتی به ضرر ظاهری ماست و همانطور که عرض کردم تنها نتیجه آن دفع دیگران و تنها فایده آن احساس خوشایند زودگذر است!
یادمان نرود که ما پیرو قرآنی هستیم که به حضرت موسی علیه السلام می فرماید وقتی به مصاف فرعونی که طغیان کرده است میروی با او با نرمی سخن بگو؛ شاید به خود آید یا (حداقل) بترسد! 1
یعنی؛ فرعونی که قرآن تصریح میفرماید که طغیان کرده است با نرمش؛ خدا برای او امید هدایت را مطرح میفرماید!
چگونه است که ما برای کسانی که اختلافات کمتری با ما دارند یا حداکثر خطاهایی مرتکب شدهاند از لحن تند و خشن استفاده میکنیم؟ آیا نباید در نیت خود شک کنیم که خدای نکرده بنده نفس نشده باشیم!؟
البته خشونت هم در جای خود لازم و ضروری است ولی مسلما در اکثر قریب به اتفاق موارد با نرمش و آرامش میتوان تندترین انتقادات را هم وارد کرد.
به عنوان نمونه ما اگر در نکات مربوط به امر به معروف و نهی از منکر به اهمیت و ارزش و قدرت نفوذ و تأثیر تحقیر گناه و خطا و عقیده فاسد و غلط و پرهیز از تحقیر گناهکار و خطاکار و ... و تکریم او پی ببریم (قبلا با عنوان نکاتی درباره امر به معروف و نهی از منکر توضیح داده شده است) قطعا راه پر اثرتر را انتخاب خواهیم کرد.
یادمان نرود که با تابع امامی هستیم که فرمود بهترین برادران من کسی است که عیوب مرا به من هدیه دهد! 2
یعنی وظیفه ما دو چیز است:
هم نسبت به عیوب دیگران بیتفاوت نباشیم و تذکر دهیم.
هم طوری تذکر دهیم که در قالب زیبا و مانند هدیه باشد!
ما هر قدر خیرخواهی را در نفس و روح و وجودمان راسخ و ثابت کنیم درک این معانی عمیق برایمان ساده به همان نسبت برایمان راحتتر و ماندگارتر خواهد بود. چرا که به عنوان نمونه آیا اگر کسی که خیلی برایمان عزیز است و بسیار دوستش داریم خطایی کند (مثلا معتاد شود) چطور به او تذکر میدهیم؟ مسلما اینطور نیست که از تذکر دادن منصرف شویم. چون دوستش داریم و نمیخواهیم که خطایی را انجام دهد که دنیا و آخرت او را تباه میکند. همچنین موقع تذکر دادن مراعات لحن و شیوه بیانمان را خواهیم کرد و نیز عمل زشت او را تحقیر خواهیم کرد (چون حقیقتا حقیر است و ما باید حقیر بودن کارش را به او متذکر شویم) و خود را تحقیر نخواهیم کرد.
در پایان همه از خدا بخواهیم که هر چه زودتر صاحب کار را برساند که با آمدن او تمام مشکلات دنیوی و اخروی و مادی و معنوی در سطح جامعه حل خواهد شد.
و السلام علی من اتبع الهدی
1. آیههای 43 و 44 از سوره مبارکه طه
اذْهَبَا إِلىَ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى(43)
فَقُولَا لَهُ قَوْلًا لَّیِّنًا لَّعَلَّهُ یَتَذَکَّرُ أَوْ یخَْشىَ(44)
از نرم افزار جامع التفاسیر 3 مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی (نور)
2. أَحَبُّ إِخْوَانِی إِلَیَّ مَنْ أَهْدَى عُیُوبِی إِلَی
بحار الانوار؛ جلد 71؛ صفحه 282
از نرم افزار جامع الاحادیث 3/5 مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی (نور)