اگر یک بچه سه ساله به شما بدترین توهین‌ها و فحش‌ها را بدهد چقدر ناراحت خواهید شد!؟ قطعا اگر ناراحت هم شوید این ناراحتی خیلی زیاد نخواهد بود. اما اگر یک شخص 40 ساله به شما فحاشی و توهین کند چقدر ناراحت می‌شوید؟ احتمالا زیاد. حتی ممکن است کار به دعوا و ... بکشد. چرا چنین است؟ اینجا یک اشتباه است که باید برطرف شود. اشتباه ما اینجاست که خیال می‌کنیم که با بالا رفتن سن، عقل همه انسان‌ها رشد می‌کند در حالی که کسی که رفتارهایش عاقلانه نیست نشان دهنده این است که عقل او رشد کافی نداشته است. پس اگر ما این اشتباه را نکنیم و عقل هر کس را با سن او نسنجیم بلکه با رفتار و گفتار و ... او بسنجیم زندگی آرام و بانشاطی خواهیم داشت. البته انسان از اینکه کسی رفتار زشتی انجام دهد و عقلش به اندازه سنش رشد نکند ناراحت می‌شود و ناراحتی از هر کار زشتی صحیح و پسندیده است و اگر این ناراحتی نبود انسان انگیزه‌ای برای امر به معروف و نهی از منکر و اصلاح خودش و جامعه نداشت ولی ناراحتی هم مانند هر کار و حس دیگری اندازه‌ای دارد که اگر بیشتر یا کمتر از آن باشد خوب و پسندیده نیست. پس برای داشتن زندگی بانشاط یکی از مهمترین عوامل، اصلاح نوع نگاه ما به دیگران است. اینکه الزاما با رشد سن و جسم، عقل افراد هم رشد پیدا نمی‌کند.

کلمات کلیدی : عقل، شادی، ناراحتی، توهین، فحش، نشاط، خوشی، رفتار، گفتار، رشد عقلی

نه کسی که جاهل است توهین‌هایش ارزش ناراحتی دارد نه کسی که با قصد و غرض توهین می‌کند.

کسی که از روی جهالت فحاشی و توهین می‌کند از روی نادانی چنین کاری می‌کند.

کسی هم که از روی قصد و غرض توهین می‌کند قصدش از فحاشی و توهین این است که مرا عصبانی کند و بنده اگر عصبانی شوم او به هدفش رسیده است.

البته در مورد عکس العمل‌های دیگری که باید نسبت به افراد فحاش و توهین‌ کننده داشته باشیم بر اساس شرایط و موارد لازم است که عکس العمل متفاوت باشد که در جای خودش باید توضیح داده شود.

کلمات کلیدی : توهین، فحش، فحاشی، عصبانی، عصبانیت، تحقیر، ناراحتی، صبر، غرض، جهالت، نادانی