فرض کنید شما به یک سفر میرید و به شما میگن که اونجا خیلی جای شلوغ و پر سر و صدایی است. وقتی میرید میبینید که سر و صدا هست ولی اونقدری که میگن نبود. قطعا اون سر و صدا اعصاب شما رو خرد نخواهد کرد. ولی مثلا فرض کنید که به همان سفر که میرید به شما بگن که اونجا کاملا ساکت و آرام است. بعد شما برید و ببینید که کمی سر و صدا داره. ایجا اعصاب شما خرد خواهد شد.

نتیجه اینکه شادی وقتی به دست میاد که ما انتظارات و توقعاتمون از توانایی‌هامون بیشتر نباشه و غم وقتی به وجود میاد که انتظارات و توقعات ما از توانایی‌هامون بیشتر باشه. مثلا در مثال بالا در حالت اول چون شما خودتون رو برای سر و صدای بالا آماده کرده بودید و در خودتون این توانایی رو ایجاد کرده بودید ولی رفتید و دیدید که سر و صدا کمتر از اونقدری است که شما آماده‌اش هستید، پس اذیت نمیشید. ولی در حالت دوم چون شما خودتون رو برای حتی سر و صدای کم آماده نکرده باشید حتی سر و صدای کم هم شما رو اذیت خواهد کرد.

از این مثالها خیلی میشه زد. ولی ما اگر خودمون رو برای هر شرایطی آماده کنیم قطعا همیشه شاد خواهیم بود ولی هر قدر که ما خودمون رو برای شرایط سخت آماده نکنیم به همین مقدار در مواجهه با اون شرایط آسیب خواهیم دید.
 

برای ورود به کانال تلگرام اینجا کلیک کنید

کلمات کلیدی : خودسازی، شادی، آرامش، توقع، نشاط، خوشی، انتظار، توانایی، آمادگی