در ازدواج مهمترین نکته کفویت و سنخیت دو نفر است. دختر و پسر در خواستگاری باید ببینند چقدر با هم سنخیت دارند. برای این کار هم باید مطمئن شوند که هر چه برای پسر یا دختر اصل است برای دیگری هم اصل است و هر چه برای پسر یا دختر فرع است برای دیگری هم فرع است. در چیزهایی که برایشان اصل است باید هیچ اختلافی وجود نداشته باشد و در چیزهایی که فرع است خیلی اختلاف مهم نیست. 
هر چند اسلام در مورد مسائل فرعی توصیه اکید به اطاعت زن از مرد کرده است ولی اگر چنین هم نباشد و به قول امروزی‌ها زندگی توافقی هم در مسائل فرعی باشد مشکلی به وجود نمی‌آید. مشکل از آنجا شروع می‌شود که چیزی که برای پسر اصل است برای دختر فرع باشد (یا بالعکس) مثلا تقید به تمام واجب و حرام دین برای یک طرف اصل است ولی طرف دیگر با اینکه مخالف نیست ولی برایش اصل نیست یا مثلا تقید به مستحبات برای یکی اصل است و برای دیگری چنین نیست. اینجاست که باید دقیقا هر دو طرف در خواستگاری تمام و تک تک مسائلی که برایشان اصل و اهمیت بسیار بالایی دارد مطرح کنند و به طرف مقابل با تکرار و تاکید بفهمانند که به هیچ عنوان قصد ندارند در این زمینه کوتاه بیایند؛ چرا که برایشان اصل است نه فرع!
البته پرواضح است که ممکن است طرفین در تشخیص مسائل اصلی و فرعی اشتباه کنند و اساسا این اصل و فرع بودن کارها و ویژگی‌ها و خصوصیات منطبق با دین نباشد. اینکه چه چیزی اصل و چه چیزی فرع است بحثش جداست. مطلبی که الان گفته شد یک مطلب مهم و کلی است که هر کسی فارغ از فکر و عقیده‌ای که دارد اگر در مورد کارها و ویژگی‌ها و ... اختلاف داشته باشند (حتی در یک مورد) زندگیشان با مشکل مواجه خواهد شد.

کلمات کلیدی : خواستگاری، سنخیت، کفویت، کفو، توافق، تفاهم، ازدواج، اختلاف