قبلا در مورد خیرخواهی مطالبی بیان شد.شاید اگر موشکافانه تر بنگریم خیرخواهی را مصداق ادب بیابیم که از یک نظر ادب چیزی نیست جــز انتخاب بهتــریـن و زیباتــرین گزینه ها .در این نوشتــه می خواهم به یکی از زوایای خیر خواهی اشاره کنم و باقی را به فرصتی دیگر وانهم. 
اگر در موضوع دقیق شویم شاید خیر خواهی را داروی شفابخش بسیاری از بیماری های قلبی بیابیم.به عنوان نمونه شما حسد را در نظر بگیرید. حسد همان شر خواهی است ،و به قول معروف حسود کسی هست که چشم دیدن پیشرفت دیگران را ندارد یا به عبارتی شر دیگران را می خواهد (البته حسد در میان عامه مردم به چشم زخم و امثال آن معروف است) ، به جای اینکه خیر آنها را بخواهد.  از طرف دیگر هم خیرخواهی رابطه مستقیم با دیگر خواهی دارد؛و دیگر خواهی هم در مقابل خودخواهی است.و ما می دانیم که خود سازی هر فرد رابطه مستقیم با عدم خودخواهی او دارد. پس می توان نتیجه گرفت که هر چقدر کسی خودساخته تر باشد ،خیر خواه تر خواهد بود و هر اندازه فردی خیرخواه باشد حسود نخواهد بود.نتیجه دیگری که از این مطلب می توان گرفت این است که چون در جامعه افرادی یافت می شوند که کاملا خودساخته نیستند و در نتیجه حسد در درون آنها یافت می شود پس بهتر است که ما در مورد اظهار محاسن و پیشرفت های خود محتاط باشیم و به عبارتی شهرت طلب نباشیم و بیشتر متمایل به کتمان باشیم؛ چه در بیان محاسن و چه در بیان معایب.شاید بتوان شرخواهی یا همان حسد را ریشه بسیاری از رذایل اخلاقی و قلبی دانست که تمسخر ،تحقیر،ترحّم ،کینه و گناهانی مثل غیبت و بسیاری دیگر از معدود مثالهای آن هستند.

کلمات کلیدی : حسد، چشم زخم، شرخواهی، خیرخواهی، ادب، خودسازی، خودخواهی، شهرت طلبی، کتمان، تمسخر، کینه، ترحم، تحقیر، غیبت