جشن حافظ و حواشی آن!
نوشته شده توسط محسن مقدس زاده در تاریخ چهارشنبه 95/5/13
«امر به معروف و نهی از منکر - 11»
با توجه به اینکه در چند روز گذشته شاهد مطالبی در مورد جشن حافظ و مطلب هفتهنامه یالثارات الحسین در مورد آن و عکس العملهای متقابل بودیم بیان چند نکته ضروری است:
1- روشی که هفتهنامه یالثارات الحسین به کار برده است روش درستی نیست؛ ولی نه آنچنان که مظلومنمایی کردهاند و از کاه کوه ساختهاند بلکه این روش و شیوه دو اشکال دارد. یکی اینکه در نهی از منکر ما باید گناه را تحقیر نماییم نه گناهکار را (قبلا مفصل در مورد شرایط و نکات و ظرائف امر به و نهی از منکر مطالبی را عرض نمودهام) چرا که ممکن است گناهکار عاقبت بخیر شود یا کارش از روی جهالت باشد؛ پس حق تحقیر او را نداریم ولی کاری که انجام داده است شکی در حقیر و زشت و پلید و کثیف بودن آن نیست؛ که ظاهرا خلاف آن در مطالب این هفتهنامه مشاهده میشود و دوم اینکه نهی از منکر باید طوری انجام شود که بهانهای برای مظلومنمایی به دست افراد جاهل یا مغرض ندهد که در نتیجه اصل موضوع به حاشیه رانده شود و مسائل فرعی بزرگنمایی شوند و در نتیجه این بزرگنمایی، زمینهای برای مظلومنمایی فراهم شود و نهی از منکر که با هدف جلوگیری از ایجاد فضای روانی مطلوب و مساعد برای گناه و خطا انجام میشود تا باعث شود که گناه علنی برای گناهکار لذتبخش نباشد و در نتیجه گناهکار انگیزه گناه علنی را از دست بدهد؛ تبدیل به ضد آن شود و زمینهای برای مظلومنمایی و ایجاد فضای مطلوب روانی برای انجام گناه شود.
2- اینکه بیان میشود که دادن نسبت زشت در این مطلب جرم میباشد جای شگفتی دارد که در خوشبینانهترین حالت ناشی از جهل گوینده آن است. چرا که اگر هر شخص منصفی یک بار این مطلب را بخواند متوجه میشود که نویسنده این مطلب اصلا و ابدا قصد چنین اتهامی را نداشته است و صرفا با روش نامناسب (همانطور که در بند اول عرض شد) هدفش مذمت چنین بیغیرتیهایی است! چرا که همانطور که اگر مردی راضی به عمل منافی عفت همسرش باشد بیغیرت است کسی که راضی میشود همسرش بدون حجاب حداقلی اسلامی وارد جامعه شود؛ چنین رضایتی ریشه در ضعف غیرت او دارد که از نظر دین و انسانیت صفت بسیار زشت و ناپسندی است.
3- اینکه بیان میشود که آبروی بعضی افراد برده شده است هم جای تعجب دارد! چرا که بردن آبرو وقتی مطرح است که شخصی گناهی را مخفیانه انجام دهد که علاوه بر لزوم حفظ آبروی او افشای چنین چیزی اشاعه منکر و گناه میباشد و باعث قبحزدایی و عادی شدن و تشویق دیگران به این عمل میشود که چه بسا شدت گناه غیبت از همین جهت باشد ولی وقتی کسی به طور علنی گناهی را با افتخار انجام میدهد قطعا برای چنین کسی از جهت این گناه بردن آبرو معنی ندارد!!
4- اینکه بیان میشود که ما به جای خدا نشستهایم در مورد دیگران قضاوت میکنیم هم جای شگفتی دارد! آیا چنین افرادی اگر جایی دزدی و تجاوز و ... هم محکوم شود خواهند گفت که چرا در مورد دیگران قضاوت میکنیم!؟ قطعا دزدی و تجاوز و بیحجابی در یک سطح نیستند ولی اولا همه از نظر اینکه گناه و معصیت و کار زشت و پلید و کثیفی هستند تفاوتی ندارند و به علاوه گناهی مثل بیحجابی که در جامعه بسیار سبک شمرده میشود قطعا بسیار بدتر از گناهی است که قبح آن باقی است. چرا که سبک شمردن گناه و قبح زدایی از گناه از بزرگترین گناهان میباشد.
علاوه بر این خود این افراد دارند در مورد عمل کسانی قضاوت میکنند که آنها را متهم به قضاوت در مورد دیگران میکنند که با اندک انصافی باید بپذیرند که کار خودشان نیز نوعی قضاوت در مورد دیگران است.
5- علاوه بر نکات فوق بیان این نکته هم ضروری است که گناه چه به شکل مخفی و چه علنی زشت و ناپسند است ولی گناه علنی بسیار بزرگتر و زشتتر از گناه مخفی است. گناه مخفی حتی اگر از روی نفاق دورویی باشد باعث سقوط خود شخص میشود ولی گناه علنی جامعه را آلوده میکند. وقتی گناهی به طور علنی انجام میشود باعث تشویق دیگران به آن گناه میشود و هر کسی که با عمل گناهکار به گناه تشویق و ترغیب شود در گناه گناهکار شریک است که چنین گناهی گناه بسیار بزرگی است! کسی که گناه علنی انجام میدهد باعث قبحزدایی از گناه میشود که گناه بسیار بزرگی است! کسی که گناه علنی انجام میدهد باعث شکستن حرمت حریم دستورات دین میشود که گناه بزرگی است! همچنین وقتی گناهی از نظر جامعه سبک شمرده شود یا خوب و بد جایشان عوض شود و خوب، بد و بد، خوب دانسته شود مبارزه با چنین چیزی بسیار مهمتر از گناهی است که از نظر جامعه قبیح و زشت شمرده میشود چرا که اگر در مقابل چنین روندی سکوت اختیار کنیم آرام آرام دین از درون تهی خواهد شد و در نهایت با دینی روبرو خواهیم شد که فقط اسمی از دین را دارد و از محتوی تهی است.
نتیجه اینکه اصل و هدف این کار کاملا صحیح و درست و مقدس و یکی از بزرگترین واجبات و تکالف دینی و انسانی ماست ولی متأسفانه به علت عدم وجود آموزشهای جامع در مورد امر به معروف و نهی از منکر با شیوه نادرستی انجام شده است که قطعا ضررش برای آنچه از آن دفاع میشود بیش از نفعش خواهد بود!
امیدواریم همه ما درکارهایمان از مسیر اعتدال خارج نشویم و در اظهارنظرها و قضاوتهایمان همیشه جانب انصاف را رعایت نماییم.
برای ورود به کانال تلگرام اینجا کلیک کنید.
کلمات کلیدی : امر به معروف و نهی از منکر، گناه علنی، قضاوت، تهمت، جشن حافظ، یالثارات، یالثارات الحسین، آبرو، دیوث، بی حجابی، انصاف، بی غیرتی