با سلام

سلام خيلي خوبه به وبلاگ من هم سر بزن

سلام
اخوي اتفاقا مطلب ربطش به بند اخر است و توجه!!! منظور بعد اخلاقي بحث بود.هرچند از بعد نظري خوب گفته اي ولي برايند کار چه ميشود؟
با چه شيوه اي فعل را تقبيح کنند نه فاعل را؟ظرافت زيادي ميخواهد عزيز

سلام
البته ازموضع قدرت به معناي بالاتر ديدن خود درست نيست و اينکه بايد ديگران را هم انسان به حساب بياورد!!!!!!مطلتون کمي ايهام داره که منجر به کج فهمي ميشه!

سلام
مخلص حاجي
از اينورا يه قالبم برا ما طراحي کن سالار
ارادت

يا رئوف
سلام
اين مقوله واقعا ظرافت ميخواد وريزه کاري داره....
مطلبي با همين محتوا دارم دوس داشتين سر بزنيد
http://melodymah.parsiblog.com/Posts/171/

سلام بر حاج آقا

به ما هم سري بزن

سلام و خسته نباشيد.

دانه اي که سپيدار بود : دانه كوچک بود و كسي او را نمي‌ديد. سال‌هاي سال گذشته بود و او هنوز همان دانه كوچک بود. دانه دلش مي‌خواست به چشم بيايد، اما نمي‌دانست چگونه. گاهي سوار باد مي‌شد و از جلوي چشمها مي‌گذشت. گاهي خودش را روي زمينه روشن برگها مي‌انداخت و گاهي فرياد مي‌زد و مي‌گفت: "من هستم، من اينجا هستم، تماشايم كنيد ."

اما هيچكس جز پرنده‌ها‌يي كه قصد خوردنش را داشتند يا حشره‌هايي كه به چشم آذوقه زمستان به او نگاه مي‌كردند، به او توجهي نمي‌كرد. دانه خسته بود از اين زندگي؛ از اين‌ همه گم‌ بودن و كوچكي خسته بود. يک روز رو به خدا كرد و گفت: "نه، اين رسمش نيست. من به چشم هيچ‌كس نمي‌آيم. كاشكي كمي بزرگتر، كمي بزرگتر مرا مي‌آفريدي." خدا گفت "اما عزيز كوچكم! تو بزرگي، بزرگتر از آنچه فكر مي‌كني. حيف كه هيچ وقت به خودت فرصت بزرگ‌شدن ندادي. رشد ماجرايي است كه تو از خودت دريغ كرده‌اي. راستي يادت باشد تا وقتي كه مي‌خواهي به چشم بيايي، ديده نمي‌شوي. خودت را از چشم‌ها پنهان كن تا ديده شوي." دانه كوچک معني حرف‌هاي خدا را خوب نفهميد، اما رفت زير خاك و خودش را پنهان كرد.سال‌ها بعد دانه كوچک، سپيداري بلند و با شكوه بود كه هيچكس نمي‌توانست نديده‌اش بگيرد.درپناه حق

سلام خسته نباشي اميدوارم هميشه موفق باشي وب زيبايي داريد همينطور مطالب جالبي از اين كه بهم سربزنيد خوشحال ميشم اگه وقت كرديد حتما يك سري به وبلاگ منم بزنيد ممنون ياعلي خداحافظ